ความหมาย ‘พานไหว้ครู’ ระลึกผู้สั่งสอนศิษย์ กับสัญลักษณ์ ดอกไม้ทำพาน
ดอกมะเขือ นั้นคือ ตัวแทนความอ่อนน้อมถ่อมตน เหตุที่เป็นความอ่อนน้อมถ่อมตนนั้น ก็เพราะว่าเวลาดอกมะเขือออกลูก ดอกมะเขือจะคว่ำดอกลงเสมอ ทำให้สื่อถึงนักเรียนหากจะไปได้ในเส้นทางที่ดี จะต้องรู้จักการอ่อนน้อม ถ่อมตน นั่นเอง
ตัวแทนของดอกเข็มนั้นคือ สติปัญญา เหตุที่เป็นเช่นนั้น ก็เพราะว่าดอกเข็มนั้นมีความแหลมคมเปรียบได้กับสติปัญญาอันเฉียบแหลมของนักเรียนนั่นเอง นอกจากนี้ดอกเข็มยังมีรสหวานที่สื่อถึงระโยชน์ของความรู้อีกด้วยครับ
หญ้าแพรกคือ ตัวแทนของความเจริญงอกงาม ที่ได้มาจากธรรมชาติของหญ้าแพรกที่ว่า ทนดินฟ้า อากาศ ไม่ว่าจะถูกเหยียบย่ำเท่าไหร่ แต่หากได้รับน้ำก็สามารถเจริญเติบโตงอกงามได้ เปรียบเสมือนนักเรียนที่หากได้รับการสั่งสอนที่ถูกต้องก็จะเติบโตเจริญงอกงามได้ดีนั่นเอง
ข้าวตอก คือตัวแทนของความมีระเบียบวินัย รู้จักการควบคุมตัวเอง เพราะข้าวตอกนั้นจะเป็นเพียงข้าวสารธรรมดา หากไม่ถูกคั่วที่เปรียบได้กับการถูกเคี่ยวเข็ญ ว่ากล่าวตักเตือนนักเรียนโดยครูบาอาจารย์ จนออกมาเป็นข้าวคั่วที่แตกฉานนั่นเองครับผม
สำหรับประวัติของวันไหว้ครูนั้น มีที่มาที่ไปมาจากการประชุมครูในปี พ.ศ. 2499 ในยุคสมัยรัฐบาลของ จอมพล ป.พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี ซึ่งในขณะนั้นยังเป็นประธานกรรมการอำนวยการคุรุสภากิตติมศักดิ์ และได้มีการกล่าวปราศรัยโดยมีเนื้อหาใจความสรุปว่า ครูเป็นผู้มีบุญคุณ ผู้ให้แสงสว่างกับลูกศิษย์ลูกหาทั้งหลาย
ดังนั้นควรมีวันครู เพื่อให้ลูกศิษย์ได้แสดงความเคารพสักการะ โดยที่วันไหว้ครูจึงจะถูกจัดในวันพฤหัสบดีที่ 2 ของเดือนมิถุนายนของทุกปี โดยที่จะต่างกับวันครูที่จะจัดในวันที่ 16 มกราคมของทุกปี
.
ข้อมูลจาก : www.thethaiger.com/th